Βλέποντας την περίπτωση του Ντιόπ , αλλά και τον σωματότυπό του , έχουμε την αίσθηση ότι ο Σενεγαλέζος δεν είναι ο παίκτης πολυμηχάνημα, που θα μπορεί να παίζει άνετα το ρόλο του αμυντικού μέσου. Έχουμε την εντύπωση , ότι μόλις αδυνατίσει (όπως είπε ο Μπάγεβιτς και πάρει παιγνίδια) θα ταιριάζει σε ένα άλλο σύστημά που θα πρέπει ο προπονητής να βρει. Δηλαδή ο Ντιόπ , όπως γράφαμε και μετά τα παιγνίδια της Αυστραλίας είναι ο επιτελικός μέσος, που θα δώσει την μακρινή μπαλιά, θα ηρεμήσει το παιγνίδι , θα ανοίξει με τις πάσες του διαδρόμους στους άλλους επιθετικούς , δεν θα μπορέσει όμως να κόψει γιατί δεν είναι τρεχαλατζής. Ο Μπάγεβιτς ίσως με την περίπτωση του Ντιόπ να είχε κάτι στο νου του δηλαδή , ένα αντίγραφο του Σαμπανάτζοβιτς. Να κάνει παιγνίδι και να καταστρέφει και να παγώνει. Μόνο που ο ένας είναι ψηλός , σωματώδης με αρκετά κιλά και 32άρης , ο άλλος όταν ήρθε ήταν 25αρης κοντός, γρήγορος και με αρκετά πνευμόνια. Χρήσιμος λοιπόν ο Ντιόπ ,αλλά με ένα σύστημα μάλλον 4-4-3 ή σε μια τακτική που η ομάδα δεν θα αναπτύσσεται τόσο από τα πλάγια , αλλά από τον άξονα.
Πάμε στην περίπτωση του Γιάχιτς δεξι-μπακ χαφ ,όσο και αν ο Βόσνιος προσπαθεί φιλότιμα δεν είναι. Ως αμυντικός μέσος δεν κάνει γιατί δεν έχει δημιουργικότητα και την ήρεμη μπαλιά. Επτά στις δέκα μεταβιβάσεις του Γιάχιτς ως αμυντικού μέσουέχουν λάθος προορισμό ή δεν φθάνουν στους συμπαίκτες του. Και τότε σε τι θέση μπορεί να παίξει; Σε αυτή που τον γνωρίσαμε στον Αρη σαν κεντρικού αμυντικού ή τρίτου στόπερ ή στατικού αμυντικού μέσου μπροστά από τα κεντρικά δίδυμα , που πάλι τι σημαίνει; Τρίτο στόπερ.
Η αλήθεια είναι ότι όσο καλά και αν παίζει μεσοεπιθετικά η ΑΕΚ , διακρίνεις ότι κάτι τις λείπει στο κέντρο , που μέχρι στιγμής δεν τις βγαίνει. Ας περιμένουμε ακόμα, μια και είναι μόλις δεκαπέντε ημέρες και όχι γεμάτες. που η ομάδα προσπαθεί να προσαρμοσθεί στις ικανότητες κάποιων παικτών.
