Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου... Από το 1999 όταν με τους σεισμούς ξεκίνησε θέμα γηπέδου στη Φιλαδέλφεια η ΑΕΚ και καλά έκανε έδινε κώλο και ύδωρ σε κάθε δήμαρχο και καλά έκανε. Από Γρετζελιά , σε Αδαμόπουλο, από εκεί σε κάποιον που δεν θυμόμαστε, στην Αποστολάκη , στον Βασιλόπουλο. Η ΑΕΚ ατύχησε να μην έχει μια σταθερά δημαρχιακή εξουσία στο θέμα της. Λες και υπάρχει μια κατάρα μόλις κάποιος δήμαρχος καταπιαστεί με το θέμα του γηπέδου μετά στα εκλογικά ποσοστά εξαφανίζεται. Φαίνεται ότι ο κόσμος της Φιλαδέλφειας δεν έχει καν πρώτη προτεραιότητα το θέμα του γηπέδου με την στάση του δείχνει καν να μη το θέλει.
Τώρα αρχίζει η Βασιλοπουλιάδα και η Δουριάδα... Μήπως στο τέλος δικαιωθεί ο Ντέμης; Που έψαχνε σε άλλες περιοχές γήπεδο για την ΑΕΚ... Γιατί στο τέλος σιχτιρίζεις , φτιάχνεις στο χώρο ένα κλειστό γυμναστήριο και αναζητάς αλλού στην Αττική να φτιάξεις γήπεδο.
Φευ ούτε αυτό όμως μπορεί να γίνει υπαρκτό. Κανένας δήμος στην Αττική δεν θέλει γηπεδικές εγκαταστάσεις επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Πάντα θα βρίσκεται μια δικαιολογία και ο φόβος για προσφυγή στο ΣΤΕ.
Ετσι εκ των ουκ άνευ η ΑΕΚ καλείται να υπερασπισθεί τον ιδιόκτητο χώρο που έχει και να βρει λύσεις, αρκεί να μην περάσουν άλλα τέσσερα χρόνια.
Λογικά αν περάσει το νομοσχέδιο που ξεκινάει να συζητιέται την Πέμπτη στη Βουλή μέσα στο επόμενο δεκαήμερο και από την στιγμή που θα γίνει νόμος του κράτους σε 30 ημέρες η ΑΕΚ θα πρέπει να βγάλει την πολεοδομική άδεια, να πιέσει τον Σγουρό να βγουν τα 20.000.000 € και από τις 10 Ιουλίου (απαραίτητος χρόνος για δημοσίευση την εφημερίδα της κυβερνήσεως) να μπουν οι μπουλντόζες.
Μέσα στον Ιούνιο θα πρέπει να έχει γίνει και η ανάθεση στην τεχνική που θα ξεκινήσει τα έργα. Και μέχρι τώρα δεν ξέρουμε ποια τεχνική εταιρεία θα είναι ο ανάδοχος. Ασε που κινδυνεύει να σταματήσει το έργο με ασφαλιστικά μέτρα έτσι μας λένε κάποιοι που μπορεί να καταθέσει ο Αβαξ έχοντας έννομο συμφέρον με την πρώτη κατεδάφιση και μ ε χρήματα που θέλει να δεσμεύσει η τεχνική εταιρεία από τα 20.000.000. Μύλος τα πράγματα αν είναι έτσι. Χρειάζεται λοιπόν όλες αυτές τις ημέρες ο Μελίσσανίδης και η ομάδα του να ρίξουν όλο το βάρος. Να είναι προετοιμασμένοι τεχνικά , οικονομικά , νομικά και πολιτικά. Με λίγα λόγια για να γίνει το γήπεδο θα πρέπει να γίνει ένα γιουρούσι, μια μαγκιά. Γιατί αν πάει κανείς με το σταυρό στο χέρι έχει χάσει το παιγνίδι.
