Η 7-5-89 είναι μια ιστορική ημέρα για την ΑΕΚ. Και αν την θυμηθεί κανείς θα νομίζει ότι είναι σήμερα. Ενας τίτλος μες άψογη αρμονία μιας διοικησης υπό τον Στράτο Γιδόπουλο, μιας τεχνικής ηγεσίας υπο τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, μιας ομάδας έχοντας επικεφαλής την προσωπικότητα του Στέλιου Μανωλά, του Μίροσλαβ Οκόνσκι και του λαού της ΑΕΚ που στήριξε την ομάδα στις επιτυχίες και στις αποτυχίες να θυμηθούμε νωρίτερα εκείνο το αποτέλεσμα στη Ριζούπολη... με τον απόλλωνα, πόσο απορύθμισε την ομάδα.
Βέβαια ευνόησαν και οι συνθήκες: Ο Παναθηναικός ήταν νοκ -αουτ λόγω των προσωπικών προβλημάτων του Γιώργου Βαρδινογιάννη, ο Ολυμπιακός έμπαζε από παντού λόγω σκανδάλου Κοσκωτά, είχε έναν αποτυχημένο πρόεδρο τον Σαλιαρέλη , έναν αστείο προπονητή τον Γούναρη και μόνο ο Ντέταρι μπορούσε να κάνει την διαφορά , όπως και την έκανε στο αναμετάξυ μας παιγνίδι.
Η ΑΕΚ είχε πίστη , ήταν έξυπνα στημένη , ποδοσφαιριστές με πάθος , διοίκηση που πλήρωνε και τα χρωστάει όλα αυτά στον Σεραφειμ Σοφιανίτη και ένα Μπάγεβιτς που έπαιζε όλη την καριέρα του. Η θα γινόταν θρύλος , όπως και έγινε ή θα χανόταν ,όπως χάθηκαν τόσοι και τόσοι προπονητές. Α είχε και την στήριξη του τύπου. Τότε κορυφαίοι ρεπόρτερ στήριζαν την ΑΕΚ από πολιτικές εφημερίδες (που είχαν μεγάλη δύναμη Ελευθεροτυπία, Μεσημβρινή, Απογευματινή , Νέα , Εθνος, Ελεύθερος Τύπος, Ειδήσεις, Βραδυνή,Πρώτη , Επικαιρότητα και 3 αθλητικές Αθλητική , Φως, Φίλαθλος). Δεν υπήρχαν ραδιόφωνα, τηλεοράσεις , ίντερνετ. Ομως αυτοί οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ μπόρεσαν και πέρασαν στους διευθυντάδες τους, ότι η ΑΕΚ ήταν η ανερχόμενη δύναμη και αφιέρωναν σελίδες στην κιτρινόμαυρη ομάδα περισσότερο και από τον βάζελο και τον γαύρο και αντιμετώπιζαν την ΑΕΚ ως την πιο ισχυρή ομάδα. Κι όμως αυτούς τους ρεπόρτερ δεν τους τίμησαν ούτε η ΑΕΚ , ούτε οι παλαίμαχοι στη γιορτή που κάνουν κάθε χρόνο , τίμησαν όμως τον Γαρυφαλόπουλο της ώρας (σιγά που θα του γράψουμε και το όνομα)
Βέβαια ευνόησαν και οι συνθήκες: Ο Παναθηναικός ήταν νοκ -αουτ λόγω των προσωπικών προβλημάτων του Γιώργου Βαρδινογιάννη, ο Ολυμπιακός έμπαζε από παντού λόγω σκανδάλου Κοσκωτά, είχε έναν αποτυχημένο πρόεδρο τον Σαλιαρέλη , έναν αστείο προπονητή τον Γούναρη και μόνο ο Ντέταρι μπορούσε να κάνει την διαφορά , όπως και την έκανε στο αναμετάξυ μας παιγνίδι.
Η ΑΕΚ είχε πίστη , ήταν έξυπνα στημένη , ποδοσφαιριστές με πάθος , διοίκηση που πλήρωνε και τα χρωστάει όλα αυτά στον Σεραφειμ Σοφιανίτη και ένα Μπάγεβιτς που έπαιζε όλη την καριέρα του. Η θα γινόταν θρύλος , όπως και έγινε ή θα χανόταν ,όπως χάθηκαν τόσοι και τόσοι προπονητές. Α είχε και την στήριξη του τύπου. Τότε κορυφαίοι ρεπόρτερ στήριζαν την ΑΕΚ από πολιτικές εφημερίδες (που είχαν μεγάλη δύναμη Ελευθεροτυπία, Μεσημβρινή, Απογευματινή , Νέα , Εθνος, Ελεύθερος Τύπος, Ειδήσεις, Βραδυνή,Πρώτη , Επικαιρότητα και 3 αθλητικές Αθλητική , Φως, Φίλαθλος). Δεν υπήρχαν ραδιόφωνα, τηλεοράσεις , ίντερνετ. Ομως αυτοί οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ μπόρεσαν και πέρασαν στους διευθυντάδες τους, ότι η ΑΕΚ ήταν η ανερχόμενη δύναμη και αφιέρωναν σελίδες στην κιτρινόμαυρη ομάδα περισσότερο και από τον βάζελο και τον γαύρο και αντιμετώπιζαν την ΑΕΚ ως την πιο ισχυρή ομάδα. Κι όμως αυτούς τους ρεπόρτερ δεν τους τίμησαν ούτε η ΑΕΚ , ούτε οι παλαίμαχοι στη γιορτή που κάνουν κάθε χρόνο , τίμησαν όμως τον Γαρυφαλόπουλο της ώρας (σιγά που θα του γράψουμε και το όνομα)
