Δεν ξέρω αν η ΑΕΚ κάνει μπίνγκο με τον Μάσιμο Καρέρα. Δεν έχω σε ιδιαιτερη εκτίμηση τους Ιταλούς προπονητές. Βάζουν πάνω απ όλα τον εαυτό τους, τσακώνονται από τον φροντιστή μέχρι τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή. Γενικά οι Ιταλοί προπονητές θεωρούν το ελληνικό ποδόσφαιρο πολύ χαμηλού επιπέδου για τον εαυτό τους. Είναι σνομπ , αριστοκράτες και δεν θα διστάσουν να βγάλουν το κακό τους ή κωμικό τους εαυτό παρουσία δημοσιογράφων μέχρι και να τους προσβάλλουν.
Στην Ελλάδα απέτυχαν οι Ιταλοί προπονητές από τον Ιταλοαργεντίνο Πεζαολα, τον Μπιγκόν, τον Μαλεζάνι, τον Στραματσόνι, τον Γκατούζο , τον Σανίνο , τον Φέστα και τους άγνωστους στην Ιταλία Τρεβισάν Τζουλιάνο Μαριάνι,, Γκερίνι, Τρεβιάν, Βάλε και φυσικά στην Εθνική τον Ρανιέρι.
Πλήρης αποτυχία του Ιταλικού προπονητικού σκέλους που πολλάκις διακρίνεται και για στήσιμο αγώνων... στοιχηματικού ενδιαφέροντος.
Ο Καρπετόπουλος που γνωρίζει το Ιταλικό ποδόσφαιρο από την στιγμή που χάθηκε ο συγχωρεμένος Μπόμης λέει τι ενοχλεί τους Ιταλούς προπονητές στην Ελλάδα; Δυο πράγματα. Το πρώτο η κακή συνήθεια των ποδοσφαιριστών (και όχι μόνο των Ελλήνων) να μιλάνε με τους δημοσιογράφους για τα καθαρά αγωνιστικά συχνά επικρίνοντας τους προπονητές με την κάλυψη του off the record. Το δεύτερο ότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι, αντίθετα από τους Ιταλούς, δεν τους ζητάνε σχεδόν ποτέ τη γνώμη τους σε ιστορίες στις οποίες είναι πρωταγωνιστές.
Οτι και να είναι δύσκολα αυτός ο Ιταλός θα πετύχει. Και αν πετύχει θα έχει κάνει την υπέρβαση.
Στην Ελλάδα απέτυχαν οι Ιταλοί προπονητές από τον Ιταλοαργεντίνο Πεζαολα, τον Μπιγκόν, τον Μαλεζάνι, τον Στραματσόνι, τον Γκατούζο , τον Σανίνο , τον Φέστα και τους άγνωστους στην Ιταλία Τρεβισάν Τζουλιάνο Μαριάνι,, Γκερίνι, Τρεβιάν, Βάλε και φυσικά στην Εθνική τον Ρανιέρι.
Πλήρης αποτυχία του Ιταλικού προπονητικού σκέλους που πολλάκις διακρίνεται και για στήσιμο αγώνων... στοιχηματικού ενδιαφέροντος.
Ο Καρπετόπουλος που γνωρίζει το Ιταλικό ποδόσφαιρο από την στιγμή που χάθηκε ο συγχωρεμένος Μπόμης λέει τι ενοχλεί τους Ιταλούς προπονητές στην Ελλάδα; Δυο πράγματα. Το πρώτο η κακή συνήθεια των ποδοσφαιριστών (και όχι μόνο των Ελλήνων) να μιλάνε με τους δημοσιογράφους για τα καθαρά αγωνιστικά συχνά επικρίνοντας τους προπονητές με την κάλυψη του off the record. Το δεύτερο ότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι, αντίθετα από τους Ιταλούς, δεν τους ζητάνε σχεδόν ποτέ τη γνώμη τους σε ιστορίες στις οποίες είναι πρωταγωνιστές.
Οτι και να είναι δύσκολα αυτός ο Ιταλός θα πετύχει. Και αν πετύχει θα έχει κάνει την υπέρβαση.
